2023
PORTFOLIO // VERA VAN BERKEL
EXCURSIE 1 - GRONINGEN
Aan het begin van de minor zijn we met z'n allen naar Groningen op excursie geweest. Door OV omstandigheden kwam ik pas rond 16:30 aan, maar gelukkig was Dennis ook wat later. Hierdoor konden wij als laatste duo het bos in en alles waarnemen. Ik begon met waarnemen waarna Dennis het opschreef en andersom. Het was een relaxte opening van de excursie en we konden allebei even aarden in het gebied.

Ook hebben we tijdens de excursie een kaartje uitgekozen. De kaarten kwamen uit Janeke's persoonlijke collectie die zij verzameld heeft door de jaren heen, afkomstig van verschillende musea. Op mijn kaartje staat mijn 'metgezel'.

Ik wist lange tijd wel dat ze iets bijzonders had, maar wat was het precies? Ik heb hier laatst nog een gesprek over gehad met Janeke, en toen kwam bij mij heel sterk het gevoel naar boven dat mijn metgezel erg op mijn tante leek. Of aan deed denken. Mijn metgezel heb ik Aria genoemd. Deze naam kwam gewoon bij mij op zodra ik haar op de kaart zag. Ze is als mijn tante; open-minded, supportive en brengt mij goede ideeën. Bij haar kan ik gewoon m'n eigen ik zijn, zonder oordeel. Ook heeft ze levenservaring en mensenkennis. Janeke gaf mij de tip om meer vanuit mijn metgezel vragen te stellen.
We hebben verder ook in het bos gewerkt, de opdracht was om een werk te maken bestaand uit natuurlijk (bos)materiaal. Helaas ben ik de foto van mijn werk kwijt. Ik had een omgevallen boom gebruikt en hier een aantal takken bijgezet, zodat het leek op een enorm beest. Ik heb er wel nog tekeningen van:
In de avond hebben we nog in het donker gewerkt, we haalden takken van de parkeerplaats en omgelegen bos, toen zijn we met het licht uit gaan werken. Het enige licht dat er was, waren rode fietslampjes. Uiteindelijk hebben we buiten ons werk gezamenlijk neergezet. Ik vond dit een hele bijzondere ervaring, ik en mijn klasgenoten zijn heel secuur te werk gegaan met de takjes en tapejes, zodat niks uit elkaar zou vallen. Toen het eenmaal buiten klaar was en in elkaar stond, speelde Giovanni zachtjes wat klanken af op de speaker. Dit maakte de ervaring nog magischer en ik denk dat deze opdracht onze groep ook meer bij elkaar heeft gebracht.

Daarover gesproken, we zijn als groep van 12 studenten echt met elkaar gegroeid en ik ben blij dat er zo'n veilige sfeer is. Ik heb het idee dat iedereen zichzelf kan zijn en elkaar goed kan helpen. Hierdoor ben ik de afgelopen periode met veel plezier naar de academie gekomen.
EXCURSIE 2 - ANTWERPEN
Tijdens de excursie in Antwerpen zijn we als eerst naar de film Tár geweest in een filmhuis, ik vond het heerlijk om deze film te kijken. Hij duurde lang, maar ik kon m'n aandacht er wel goed bij houden. Ik was vrij gaar van het reizen dus ik weet er verder niet meer zoveel van. De volgende dag gingen we naar het KMSKA en MHKA. In het eerste museum was ik vooral verrast door de prachtige fresco's en kon ik me haast niet voorstellen hoe dat door mensen is gemaakt. Verder heb ik eigenlijk alleen boven bij de klassieke werken rondgelopen, omdat ik wel minuten lang naar de werken kon kijken. Ik was overweldigd door de immense detail die zich in de werken bevond. Ook moesten we één werk gekozen hebben en daarop de filosofische invalshoeken van Wendy toepassen. Mijn werk bevond zich in het tweede museum, het MHKA. Het oorspronkelijke werk dat ik gekozen had was niet aanwezig, dus ik heb ter plekke een ander werk gekozen en daarop de invalshoeken toegepast.

- Hiernaast (klik op de afstandsbediening) een soortgelijke video, de oorspronkelijk gekozen video staat niet online. -

Het was een video van Gordon Matta Clark, het ging over een huis wat binnen korte tijd gesloopt zou worden. Voordat dit zou gebeuren, heeft Clark op beeld vastgelegd hoe hij stukje voor stukje delen weg zaagt. In de vorm van een soort omgekeerde bingo kaart. De delen die hij weg zaagde hadden allemaal een nummertje. De tijdelijkheid en ruimte maken voor vernieuwing is wat ik er nice aan vond. Dit slaat namelijk ook weer op mijn prima materia: wat inspireert mij nu? En mijn 'nu' is ook niet voor altijd.

De invalshoeken filosofie:

Aristoteles: De maker legt uit d.m.v. video hoe de situatie van het sloopproces eraan toegaat

Kant: Er wordt ingezoomd op bepaalde delen van het huis als een soort point of view. Alsof je er zelf doorheen loopt.

Hegel: Hij legt het sloopproces vast, stukje voor stukje, wat een soort pijn met zich meebrengt. Je krijgt bijna medelijden met het beton. Daarintegen vind ik het wel fascinerend om te zien hoe er ruimte gemaakt wordt voor iets nieuws.

Lyotard: De sublieme ervaring is deel nr. 9, die als laatste wordt weggesloopt. Een soort moment waar je lang op hebt gewacht en daar eindelijk is.

Dewey: Ik moet denken aan dat tijdelijkheid op zichzelf al volstaat als een les.

Danto: Waarom voldoet dit gebouw niet meer? Waarom is het niet meer 'goed' genoeg om te blijven staan? 

Adorno: De actie om tegen de 'norm' in te gaan, inclusiviteit
Tijdens onze trip naar de Verbeke foundation zijn deze 3 werken mij bijgebleven. De eerste met de auto bumpers sprak mij aan omdat het mij nieuwsgierig maakte. Wat zou er gebeurd zijn met al deze auto's? Zijn ze uit elkaar gehaald omdat ze kapot waren door een ongeluk, of doordat ze te oud waren om nog te kunnen functioneren? Al deze onderdelen hebben een individueel verhaal en ik kon daar wel een tijdje over na denken toen ik dit werk zag. En was het überhaupt een kunstwerk?

Werk twee (het been op z'n kop) is een werk van Jacobus Kloppenburg. De compositie is wat mij aantrok. Het ziet er gewoon 'fijn' uit voor mijn ogen. Ik kan er lang naar kijken zonder verveeld te raken. Ook weer bij dit werk voelde ik een connectie tot mijn eigen smaak en werk. Objecten die menig mens als 'normaal' of 'alledaags' ziet vind ik mooi wanneer ze samen komen en een werk vormen.

En het laatste werk sprak mij aan omdat ik de illustraties tot mij spraken. Ik vind het gebruik van schaduwen en diepte interessant, het is zo te zien een snelle schets, maar degene die het maakte kan blijkbaar snel z'n ideeën op papier zetten. Dat waardeer ik eraan. Het gaf mij een zomers gevoel van vroeger, toen ik met mijn zusje naar het zwembad ging en lekker in het gras lag op te drogen naderhand. Ik heb er een tekst bij geschreven:




zonnig als mijn hart

kom we doen onze schoenen los

mijn hart bonkt in mijn keel

de bodem is zo diep

toch spring ik d'r in